هیچی دیگه به سلامتی و دل خوش مادرمان تشریف آوردند و قدم بر چشم ما گذاشتن.
کلی خوردنی و زیور آلات و هدایای نقدی به دستمون رسید.
میدونم که خیلی بدجنسیه ولی به نظرتون حاج خانم والده همخونه جان نمی تونستن یه تعارف خشک و خالی بزنن که آیا ما اینجا چیزی لازم داریم یا خیر؟
بزرگترین لذت سرکار رفتن نه بخش استقلال قضیه هست و نه رفاه مالی.شمایی که تو ایران کار کرده اید قدر آبدارچی را نمیدانید.برای منی که سر کار قبلی پنج صبح بیدار شده ام دوش گرفته ام موهایم را میزامپیلی کرده ام رفته ام استارباکس کافی برای سوپروایزرم گرفته ام و رسیده ام سر کار.اینجای جدید داشتن آبدارچی که غذایم را گرم کند و دم به دم هم چای و کافی بدهد دستم غنیمتیست باور نکردنی. خدایا مرسی