سریال مستر سیریش و همخونه جون و من

سلام سلام
خیلى دلم گرفته،مخصوصا که الان خودمو مجبور کردم که چندتا فیلم french ببینم.با خودم فکر کردم به چى فکر کنم خوشحال میشم؟
من معمولا هر وقت به جریان آشناییم با همخونه جون فکر میکنم خیلى خوجحال میشم،(همخونه جون  مرسى که باعثِ خوجحالی اسلام و مسلمین شدى.)
میدونین،جریان ما بیشتر شبیه داستان پیچوندن تا دوستى.
یادمه مامانم یه فامیلى داشت سریش من،روانى میکرد منو به هر روشى متوسل میشدم از سر بازش کنم نمى شد.مثل چى هم ادعا داشت.
من دیگه کارى نبود که با بدبخت نکنم،خوب حق بدین ،خود تون میدونین اگه آدم از یکى خوشش نیاد و به هزار زبون از مودبانه تا....
خوب شما بودین چى کار میکردین؟
کارایی میکرد که من حالم بد میشد.(بابا جون،آقا پسراخوب وقتى یکى خوشش نمیاد چرا گیر میدین؟در ضمن زیاد دور دخترها نگردین خوششون نمیاد از پسریه آویزون.)
اره میگفتم از کارش،برام یه ۱۰۰ صفحه نامه نوشته بود،با چه اصرارى هم داد بهم،چشمتون روز بد نبینه،از فرداش این نامه تو دانشگاه پخش بود.خلاصه تبدیل شده بود به کتاب مرجع،هر کى میخواست نامه عاشقانه بنویسه به اون مراجعه میکرد.
کلا من تو اون سن همیشه فقط فکرم این بود که پسر ها رو سر کار بذارم و بخندم.مامانم هم میدونست و کارى نداشت چون میدونست هیچ کدوم جدى نیست و کلا چه تو دبیرستان،چه تو دانشگاه همه میخواستن بدونن من چرا عاشق نشدم،یه دختر خیلى خوشگل تو دانشگاه بود مهتاب همیشه میگفت تو قلب ندارى.(احتمالا یه سلول بوده بعد از آشنایى با همخونه جون colon زده.)
چند تا از بچه هاى دانشگاه و همین آقاى سریش به مامانم متوسل متوسل شده بودن،ولى مامان گفته بود من چه کارام؟
این آقاى سریش،وقتى دیگه کاملا ناامید شد تصمیم گرفت منو ادب کُنه.آقاى سریش یه دوست داشته که خیلى دختر کش بوده،میره و بهش میگه ما یه فامیل داریم که قیافه اش بد نیست،مامان باباش هم
باکلاسن و.........
البته همخونه جون میگه گفت شاید جوابِ تو نده.
خلاصه کل اطلاعات در مورد من میده.


ادامه دارد.